دروازه قلب!
دوست شریفی می گفت:
برخی آدما قلبشون مثل در اتوماتیکه، وقتی نزدیکشون میشی قلبشون باز میشه و وقتی دور میشی، بسته!!!
سال نو
سال نو مبارک!
لعنت
لعنت به این زندگی سگی!
به شکرانه!
همانا ما مردمانی بسیار راست گفتار و کردار و پندار هستیم!
یکم از مد افتاده اما
اگر شبا خوابتون نمیبره و از بیکاری و فقر و بدبختی و اختلاس و تحریم و احیانا افسردگی نیست،
بدونید که بیداری اسلامی به سراغ شما اومده!
برای تو
مینویسم که بدانی
که ما چه بر سرمان آمده
....
کاش خواننده شعرم باشی !
راستی شعر مرا می خوانی؟!
...
زورم نمی رسه دیگه!
نمی دونم چرا من اینجوریم!
تو تمام زندگیم همیشه باید مواظب می بودم نریزه! حتی گاهی اینقدر کج بود که خدا میدونه!
اما دیگه خسته شدم. بریدم !
باید بزارم بریزه ببینم تهش چی مشه!!!
به درک!
باید این سازنده کجدار مریز رو بفرستنش به ....
همینه ایم ما!
به خدا روی پت و مت رو سفید کردیم ما دیگه، مخصوصا .... !
همینه دیگه
البته خیلی به حرف اولی من ربط ندارد ولی همچین بی ربط هم نیست!
دور و برم را که نگاه میکنم پر است از این ایده های آقایان بدون مطالعه و دور اندیشی و سپس اجرا و در آخر نتایج اسف بار یا بقول دوست عزیزی اسفناک، پس از آن ایده نو از نو، مثل یه چرخه باطل.
از رو هم نمی روند. این وسط منابع مادی و معنوی است که بیچاره هدر می رود.
خوب برود! به کسی چه؟
ارثیه پدریمان است.
خودمونیم خودمم هم دست کمی ندارما!
