طمع خام بین که قصه فاش
از رقیبان نهفتنم هوس ایست
ای توبه ام شکسته از تو کجا گریزم!
ای در دلم نشسته از تو کجا گریزم!
...
از من گریز تا تو هم در بلا نیفتی
بگزین ره سلامت ترک ره بلا کن
دردی است غیر مردن آن را دوا نباشد
پس من چگونه گویم کاین درد را دوا کن